The Shape of Chaos - The Shape of Chaos cd review (2023)

Ένα πολύ φρέσκο δημιούργημα στον χώρο του groove thrash metal προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τους The Shape of Chaos που μας έρχονται βαρβάτοι και επιθετικοί με το ντεμπούτο τους cd για να τα βάλουν με τα άλλα ιερά τέρατα στον χώρο της μέταλ μουσικής σκηνής. Φυσικά δεν θα τους συγκρίνω με άλλες μπάντες γιατί ακόμα είναι στην αρχή τα παιδιά και λογικό είναι να πειραματίζονται με τον ήχο τους. 

Πάντως έτσι που το πηγαίνουν δυναμικά και ωραία δείχνουν να έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους και να βελτιωθούν όπου χρειάζεται. Έχουν λίγο από όλα μέσα στο δημιούργημα τους, λίγο προοδευτικό μέταλ, λίγο από thrash, και αρκετό groove για να ικανοποιήσουν και τον πιο δύσπιστο οπαδό της μοντέρνας αμερικάνικης σκηνής φυσικά. Μακριά από nu metal που έτσι κι αλλιώς δεν μου αρέσει και κοντά στο death και το thrash στοιχείο είναι ότι πρέπει για κάποιον να κάνει το headbanging του άνετα χωρίς να βαρεθεί καθόλου το cd.

Ελάχιστα στοιχεία βρήκα για την μπάντα ως συνήθως με τις καινούριες αλλά τουλάχιστον έχουν ένα website με τις απαραίτητες πληροφορίες για να κάνουμε την δουλειά μας άνετα. Από 3 παιδιά αποτελείται η μπάντα, τους εξής:

JAYMIE ROBERTSON - Ο ιδρυτής, κιθαρίστας και συνθέτης της μπάντας

JEFF MADDOX - Στα φωνητικά

SEAN WELKER - Στο μπάσο

Για να πω την αλήθεια περίμενα να είναι πιο thrash η μπάντα αλλά και έτσι η έμφαση στο groove στοιχείο την κάνει πολύ ελκυστική. Επίσης το cd κυκλοφόρησε μόλις προχθές και είναι αποτέλεσμα αρκετών ετών προετοιμασίας για να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Για βαθμολογία θα βάλω ένα 8/10 στους φίλους μας και ελπίζω να συνεχίσουν δυναμικά το ταξίδι τους στην μέταλ σκηνή. Πάντως για την αμερικάνικη αγορά που έχει κατακλειστεί με βλακείες παντός είδους αυτή είναι μια καλή ακρόαση για καινούριο cd. 

Δοκιμάστε τους και αν σας κάνουν κλικ να κάνουμε και μια συνέντευξη να μας πούνε τα νέα που έχουν στον ορίζοντα για όλους μας. Σκεφτείτε ότι είναι μια μίξη Annihilator με Queensryche χωρίς την φανταστική φωνή του θρυλικού Geoff Tate φυσικά. Από μένα πάντως περνάνε το τεστ και παρότι είμαι πολύ δύσκολος στο να βρω καλό cd αυτό ήταν από τα καλά για το είδος του πάντα για άκουσμα.